Haarle F2 - Holten F3 4-4

Vandaag stond dan eindelijk de wedstrijd die de Zuidwest flank van de Sallandse Heuvelrug al weken lang in zijn greep houdt op het programma; de ‘old firm’ van het Oosten, de titanenstrijd met het prachtige affiche ‘Haarle F2 – Holten F3’. Zou de besloten training van de toptrainers Tim en Frank, die hun mannen nog eens extra op de pijnbank hadden gelegd de afgelopen week, zijn vruchten af gaan werpen? Al na 1 minuut spelen leek het gehele tactische plan in duigen te vallen, en keek F3 tegen een 1-0 achterstand aan. Met name onder de indruk van de fysieke voorsprong van enkele Haarle-spelers liep F3 het eerste deel van de eerste helft stevig achter de feiten aan. Uit het niets wist Gijs echter toch een kans te creëren, die hij vervolgens zelf op subtiele wijze afrondde. Holten leek terug in de wedstrijd te komen, maar door te scoren op 2 psychologisch dodelijk momenten, vlak voor- en na rust, leek Haarle de wedstrijd toch op slot te gooien. Op het moment dat een einde leek te gaan komen aan de ongeslagen status van onze favorieten waren het echter opnieuw ongekende krachten die bij onze mannen boven kwamen drijven. Bij coach Rob-Jaap, voor de gelegenheid getooid met een heuse Kees Rijvers-pet (zie foto), ontsponnen vanonder dezelfde pet een aantal meesterlijke tactische aanpassingen, waarmee hij de wedstrijd wist te keren. Vanaf dat moment rechtte Holten ferm de rug en toonde opnieuw de dit team zo kenmerkende veerkracht. Gijs zette bij deze comeback de toon door de 3-2 hard in het dak van het doel te jagen, en vervolgens was het Guus die met ongelofelijke power aan een rush begon die hij op prachtige wijze af wist te ronden: 3-3. De spanning sidderde door het stadion; wie zou in deze bloedstollende strijd om de bovenste plaatsen aan het langste eind weten te trekken?. Rick was degene die het hoge percentage balbezit (71%) van Holten ten slotte in daden wist om te zetten, en met een prachtige schuiver zette hij 5 minuten voor tijd de 3-4 op het scorebord. Haarle gaf zich echter nog niet gewonnen, en ging hartstochtelijk op jacht naar de gelijkmaker. Holten verdedigde met man en macht, waarbij Niels zelfs niet schroomde om zonder met de ogen te knipperen voor man én bal te gaan, maar kon helaas niet voorkomen dat Haarle diep in blessuretijd toch de gelijkmaker achter de uitstekend keepende Thijs wist te schieten. Een grote pluim voor niet alleen het goede voetbal, maar vooral de fantastische wedstrijdmentaliteit van onze jongens. Een, nadat de adrenaline weer enigszins uit het lichaam was weggeëbd, achteraf bezien terecht gelijkspel met een zeker voor de objectieve toeschouwer fantastisch schouwspel, waarmee het vertrek van Rob-Jaap naar Engeland om daar als veldtrainer aan de slag te gaan vooralsnog lijkt voorkomen.